‘Oma Annie’ prikt al vierentwintig jaar straatafval in Schiedam

Op de vrijdagmarkt in het centrum is ze een bekendheid. “Omdat de marktverkopers weten dat ik kleinkinderen heb, noemen ze me ook oma,” lacht ze. “Bijna iedereen groet en sommigen maken een praatje. Er zijn ook altijd mensen die mij koffie aanbieden. Ik krijg zelfs bosjes bloemen.”  

Anneke heeft veel verschillende klussen gehad als medewerker reiniging, maar straatafval opruimen vindt ze het leukst. “Ik heb ogen voor straatafval gekregen. Het is zo gezellig op straat en ik help mensen graag. Een mevrouw vraagt altijd: Annie kom dan koffiedrinken. Dan antwoord ik dat Annie een volgende keer komt." 

Energie te veel 

Zonder haar wekker te zetten, wordt Anneke wakker om half vijf in de ochtend en begint haar werkdag. “Om kwart voor zes begin ik in het centrum. Rond tien uur drink ik koffie en ga ik de wijken in tot twee uur in de middag.” Om kwart over twee gaat Anneke weer terug naar Spikey, haar puppy. Maar als ze hem dan gaat uitlaten, ruimt ze geen afval meer op. In de weekenden slaapt ze wel uit. “Dan blijf ik nog twee uurtjes langer liggen.” Anneke heeft energie te veel. “Na een kwartier zitten, moet ik opstaan. Ik wil bezig zijn!”  

Ze is niet te missen in haar feloranje Iradopak. “Ik ben graag buiten. In de regen loop ik ook gewoon buiten. Collega’s noemen me dan eigenwijs, maar ik vind ze een stelletje watjes”, lacht Anneke. 

Jongeren

Anneke maakt ook vervelende dingen mee als ze werkt. “Jongeren op straat gooien dan blikje naar me toe, zodat ik het kon opruimen, met de opmerking dat ik er toch voor betaald krijg. Maar gelukkig gebeurt dat heel weinig.” 

Niet achter de geraniums zitten 

Over een aantal jaar gaat Anneke met pensioen. “De mensen op straat zeggen nu al dat ze me gaan missen. Ik wil graag in een bejaardentehuis werken en mensen meenemen naar de stad. De gezelligheid opzoeken, want ik ga niet achter de geraniums zitten hoor.”